Di van rojên dawîn de çavên herkesî li “Herêmên bêçek” e. ` Hêzên rejîma Sûriyê bi desteka Rûsya bi dijwarî êriş dike, tevî ku Tirkiye û Rûsya agirbestek ragihandin. Lê ev agirbest dirêj nekir. Di encama wan êrişan de hêzên Rejîmê pêş ketin. Ew jî metirsî li cem Tirkiyê çêkir. Gelo di van rojan de çi qewime?
Rejîma Sûriyê hêzên xwe ber bi herêma "kêmkirina şer" ve xurt dike û amadekiriyên şer dike. Tirkiye carek din gefên êrişan li dijî Bakur û Rojhilatê Sûriyê dixwe û agahî dide çeteyên li Idlibê ku xwe bispêrin xwe. Di helwesta Amerîkayê de ne zelalbûn heye. Ev hemû piştî bûyerên girîng rû dan. Ya herî sereke hevdîtina Erdogan û Putin e. Gelo hevpeymanên nû hene?
Nêçîrvan Barzanî bi rewakirina êrişên dewleta Tirk a dagirker ên li ser Bakur û Rojhilatê Sûriyê bi hinceta “PKK li herêmê ye”, bi israr e wekî hêştirmeyan serê xwe bixe nava axê. Lê diyar e ku Barzanî çavbirçîbûnên Osmanî yên berfirhekirina dagirkeriya xwe li rojhilatê Deryaya Spî û Afrîkayê nabîne. Gelo ma li wir jî PKK heye?
Di navbera DYA’yê û Îranê de, ku her carê ji hevdû wek terorîst îlan dikin, rageşiyek dî peyda bû.
Bê guman rejîma dewleta Tirk a dîktetor a bi serkêşiya Recep Tayyîp Erdogan di nav rêze aloziyan re de ye ku dê bi hilbijartinên bê re hilweşe.
Dewleta Tirk gefên êrîşan ên li ser Bakur û Rojhilatê Sûriyê didomîne. Armanca gefên di çarçoveya lihevkirina “Ewlehiya Sinor” tên pêşxistin, dagirkeriyek mayînde li hemû herêmê pêkanîne. Rastxwendina rast a li ser propogandaya ku Erdogan li ser avahiyên TOKÎ’yê dike, bi vî şêweyî ye.
Piştî ku dewriyeyên hevbeş li herêma di navbera Girê Spî û Serêkaniyê de geriyan, bi çend saetan Erdogan dîsa gefên dagirkirina Bakur û Rojhilatê Sûriyê xwarin. Vê carê jî Erdogan niyetên xwe yên dagirkirina herêmê eşkere kirin.
